کد مطلب:29780 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:101

اشعاری درباره این آیتِ بزرگ












5824. بشارة المصطفی - به نقل از عبد اللَّه بن عبّاس -:حَسّان را، در حالی كه در مِنا ایستاده بود و مردم در كنار پیامبرصلی الله علیه وآله گرد آمده بودند، دیدم.

پیامبرصلی الله علیه وآله فرمود:«ای مردم! اینْ علی بن ابی طالب، آقای عرب و وصیّ بزرگ است. جایگاه او نسبت به من، چون جایگاه هارون نسبت به موسیعلیه السلام است، جز آن كه پیامبری پس از من نیست. هیچ توبه ای از توبه كننده، جز با دوست داشتن پذیرفته نمی شود. ای حسّان! درباره ما چیزی بگو».

وی چنین سرود:

توبه از توبه كننده ای پذیرفته نمی شود

مگر به دوستی فرزند ابو طالب،

برادر پیامبر خدا، بلكه داماد او

و هم نشین، هم تراز داماد نیست.

چه كسی چون علی است؛ علی كه

خورشید برای او از مغرب بازگشت؟

خورشید، با نور خود، برای او برگشت

چنان سپید كه گویی غروب نكرده بود![1].

5825. الإرشاد - به نقل از سیّدِ حِمْیَری -:

خورشید برای او برگشت، آن هنگام كه

وقت نماز، از دست رفته بود و مغرب، نزدیك شده بود.

نورانی شد، همانند خورشید هنگام عصر.

برای نماز عصر چنین شد و آن گاه چون ستارگان، غروب كرد.

خورشید برای او در بابِل برگشت، بارِ دیگر

و برای هیچ كس از بندگان برنگشت،

جز برای یوشع و پس او برای وی.

و البتّه بازگرداندن خورشید، اثبات موضوعی مهم [ یعنی وصایت ]است.[2].

5826. مناقب آل أبی طالب - به نقل از قُدامه سعدی -:

وصی، خورشیدِ غروب كرده را برایمان برگرداند

تا نماز عصر را در وقت آن و با فرصت كافی به جای آوردیم.

یادم نمی رود هنگامی كه او خورشید را خواند و آن، وی را پیروی كرد

فرمانبرانه، لبیك گویان و به سرعت.

این، نشانه او در بین ما و حجّت اوست

آیا در بین مردم، چون او كسی هست؟

سوگند یاد كرده ام كه كسی را به جای او برنگزینم

و آیا برای نور خدا بدلی هست؟

ولایت ابو الحسن، مرا بس كه در دینم پیرو او باشم.

او كسی است كه رسولان الهی از روز اوّل، پیرو او بوده اند.[3].

5827. مناقب آل أبی طالب - به نقل از عونی -:

فراموش نكن روزی را كه خورشید برای او برگشت

و زمین را به نور كامل خود فرا گرفت.

این حادثه در صهباء بود. نیز خورشید برای او

در بابِل بازگشت، بازگشتی فرمانبرانه.[4].

5828. مناقب آل أبی طالب - به نقل از ابن حماد -:

خورشید در بابِل برای تو بازگشت؛

بر یوشع، در آنچه برتری یافته بود، برتری یافتی.

و فرزندان یعقوب [ نیز] نبودند

مثل دو فرزند تو، آن دو نواده پیامبر هدایت.[5].

5829. مناقب آل أبی طالب - به نقل از سروجی -:

در حادثه روز بابِل، خورشید از دستور او عدول

و از فرمانش سرپیچی نكرد، هنگامی كه فرمان داد.

[ وقت] نماز عصر شد و جنگ، همچنان برپا بود.

او به خورشید، اشاره كرد كه برگردد.

خورشید، همچنان ایستاد تا او به جای آورد

نمازش را و آن گاه به جایگاه خود رفت.[6].

5830. البدایة و النهایة - به نقل از حبیب بن اوس[7] -:

خورشید بر ما بازگشت و شب، رخت بربست

با خورشیدی كه از سَمت تاریكی برایشان طلوع كرد.

نورش رنگ تاریكی را كنار زد و چون بازگشت

با درخشش خود، آسمان را فرا گرفت.

سوگند به خدا، نفهمیدم آیا علی پیش روی ما بود كه

خورشید برایش برگشت، یا آن كه در بین جمع، یوشع بود؟![8].

5831. الروضة المختارة - به نقل از ابن ابی الحدید -:

ای كسی كه خورشید برایش برگشت، در حالی كه

پیش تر، جز برای یوشع، چنین اتّفاقی نیفتاده بود![9].









    1. بشارة المصطفی:147، تفسیر أبی الفتوح الرازی:329/6، بحار الأنوار:19/260/37.
    2. الارشاد:347/1، خصائص الأئمّةعلیهم السلام:52، مناقب آل أبی طالب:317/2، البدایة والنهایة:86/6، ر. ك:ج 9، ص 32 (علی از زبان شاعران/سید حمیری).
    3. مناقب آل أبی طالب:319/2، تفسیر ابو الفتوح الرازی:331/6.
    4. مناقب آل أبی طالب:319/2.
    5. مناقب آل أبی طالب:319/2.
    6. مناقب آل أبی طالب:319/ 2.
    7. ابو تمام، حبیب بن اوس بن حارث بن قیس طایی، در ایّام رشید عبّاسی به دنیا آمد. ابتدا مسیحی بود و سپس اسلام آورد و در روزگار خویش در خوش كلامی و فصاحت شعری، یگانه بود. در تاریخ درگذشت وی، بین سال های 231، 228 و 232ق، اختلاف است (ر. ك:سیر أعلام النبلاء:26/63/11).
    8. البدایة والنهایة:87/6.
    9. الروضة المختارة:140، إثبات الهداة:533/2. نیز، ر. ك:ج 8، ص 339 (علی از زبان بزرگان/ابن ابی الحدید ).